ALFA ROMEO P2 – rok 1924

ALFA ROMEO P2 – rok 1924

SA Italiana Ing. Nicola Romeo & C., Milano, Włochy.

Nie było chyba wspanialszego wejścia na scenę wyścigów Grand Prix od tego, zaprezentowanego przez włoską firmę Alfa Romeo. Jej samochód zwyciężył w pierwszym wyścigu Grand Prix, w którym brał udział, zajmując w ten sposób pozycję Fiata znikającego wraz z Sunbeamem bezpowrotnie z torów wyścigowych.

ALFA ROMEO P2 – rok 1924
SA Italiana Ing. Nicola Romeo & C., Milano, Włochy.

Prezentacja nowego modelu oznaczonego symbolem P2 nastąpiła podczas wyścigu Grand Prix Europy we francuskim mieście Lyon. Alfa Romeo przygotowała swoje pierwsze samochody wyścigowe P1 już na Grand Prix Włoch w 1923 roku, lecz po tragicznym wypadku zawodnika Sivocciego jeszcze przed wyścigiem ich start został odwołany. Nowy typ P2 wyposażony był w rzędowy silnik ośmiocylindrowy z doładowaniem. Stalowe, kute tuleje cylindrowe o średnicy 61 mm i skoku 85 mm były rozmieszczone w czterech blokach, po dwa w każdym, a ich pojemność całkowita wynosiła 1987 cm3. Wał korbowy ułożony w łożyskach tocznych miał z przodu zamontowany kompresor Roots tłoczący powietrze do gaźnika. W zależności od ilości gaźników i zastosowanych ulepszeń moc silnika stopniowo zwiększała się do 98,6 kW (134 KM) przy 5200 obr/min (pionowy gaźnik Memini) przez 106,6 kW (145 KM) przy 5500 obr/min (2 x Memini) do 128,7 kW (175 KM) w 1930 roku, kiedy typ P2 po raz ostatni uczestniczył w wyścigu na torze Masaryka w Czechosłowacji. Dwa wały krzywkowe w głowicy cylindrów kierowały ruchem zaworów wydechowych i ssących, ułożonych pod kątem 104°. Do zapłonu mieszanki wykorzystano iskrownik wysokonapięciowy. Suche kilku-tarczowe sprzęgło i czterobiegowa skrzynia biegów znajdowały się wraz z silnikiem w jednym bloku. Mechaniczne hamulce — ręczny i nożny – działały na wszystkie koła. Zbiornik paliwa w ostro zakończonej tylnej części karoserii miał pojemność 145 litrów. Samochód o masie 1020 kg osiągał prędkość maksymalną 217 km/h. Wyprodukowano sześć pojazdów tego typu.

Wiele miejsca zajęłoby wymienienie wszystkich zwycięstw, które były udziałem tego chyba najlepszego samochodu lat dwudziestych w okresie 1924-1930. Pierwszym zwycięzcą był Alberto Ascari na torze w Cremonie we Włoszech. Zdecydowany sukces odniósł także Campari w Lyonie. Ascari nie dojechał wówczas do mety, ale odbił to sobie podczas Grand Prix Włoch w Monzie, gdzie cztery pierwsze miejsca zajęli: Ascari, Wagner, Campari i Minoia. Sezon 1924 upłynął więc pod znakiem Alfa Romeo — nowej marki samochodu.