AERO 662 – rok 1933

AERO 662 – rok 1933

Producent: Aero — Praha, Praga, Czechosłowacja.

Fabryka samolotów Aero, z siedzibą w Pradze, w okresie mniejszego popytu na produkowane przez siebie maszyny, postanowiła poszerzyć swój program produkcyjny. W 1925 r. uzyskała licencję na produkowanie nadwozi według wynalazku Weymanna. Właściciel fabryki, dr Kabes, zdołał uzyskać również zezwolenie na karosowanie samochodów zagranicznych.

AERO 662 – rok 1933
Producent: Aero — Praha, Praga, Czechosłowacja.

Pierwszy własny samochód, Aero 500, dzieło konstruktora inż. Novotnego, zbudowano w ciągu 5 miesięcy. Jednocylindrowy 2-suwowy silnik miał pojemność 499 cm3 i rozwijał moc 7,35 kW (10 KM) przv 2700 obr/min.

W 1931 r. Aero wyposażono w 2-cylindrowy silnik dwusuwowy, który przy średnicy cylindrów 75 mm i skoku tłoka również 75 mm, miał pojemność skokową 662 cm3. Model posiadał typowe oznaczenie według pojemności silnika – symbolem „662″. Silnik miał chłodzenie termosyfonowe, wykorzystujące naturalny pęd powietrza. Bateryjno-cewkową instalacją zapłonową sterowały dwie krzywki na wale korbowym. Silnik wyposażono w gaźnik z zaworem suwakowym angielskiej produkcji Amal. Stożkowe sprzęgło przenosiło napęd na 3-stopniową skrzynię biegów, znajdującą się przy moście tylnym. Obydwa mosty sztywne były zawieszone na ćwierćeliptycznych resorach — z przodu z amortyzatorami ciernymi.

Po odejściu z fabryki inż. Novotnego w 1934 r. zmieniła się również koncepcja samochodów Aero. Nowy model, Aero 30, otrzymał napęd na koła przednie. Silnik dwusuwowy 1 -litrowy z igiełkowym łożyskiem korbowodów rozwijał moc 21 kW (28 KM). Wraz ze skrzynią przekładniową i mechanizmem różnicowym był umieszczony pod długą maską nadającą samochodowi sportowy wygląd. Niektóre nadwozia opracowywała znana firma Sodomka z Wysokiego Myta. Aero 30 osiągały prędkość maksymalną 100 km/h.

Ostatnie samochody tej serii fabryka wyprodukowała w 1945 r.