ZWYCIĘZCY GRAND PRIX

ZWYCIĘZCY GRAND PRIX

Opracowanie wyników w historii wyścigów Grand Prix w sposób przejrzysty jest zadaniem bardzo trudnym. W przeszłości próbowało już tego dokonać wielu autorów, dlatego też dziś niektóre dane różnią się w zależności od źródła, z którego pochodzą. Ujednolicenie ich nie jest łatwe również dlatego, że oficjalne współzawodnictwo o tytuł mistrza świata po uprzednim chaosie w ocenie i kryteriach Międzynarodowa Federacja Automobilowa FIA ogłosiła dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej. Do tego czasu wszystkie starania dotyczące ustalenia najlepszego zawodnika automobilowego były niezbyt obiektywne. Przykładowo: kto miał być uznany za mistrza świata w latach 1921-1924, kiedy odbyły się tylko dwa lub trzy wyścigi Grand Prix? Co uznać za większą predyspozycję do tytułu mistrzowskiego: umiejętności zawodnika zwyciężającego w większości wyścigów i jadącego różnymi samochodami (1933 – Nuvolari: Alfa Romeo, Maserati), czy odwrotnie, świetny samochód wielokrotnie zwyciężający bez względu na to, kto prowadzi (1938 – Mercedes-Benz)?

Wykaz, który przedstawiony jest w tej publikacji, ograniczony jest przez jej cel i objętość i nie ma pretensji do absolutnej doskonałości. Od 1906 roku, kiedy odbył się pierwszy oficjalny wyścig Grand Prix, aż do roku 1923 przedstawieni są zwycięzcy Grand Prix francuskiego automobilklubu (ACF), Grand Prix USA i Grand Prix Włoch. W okresie 1923—1965 zwycięstwo w najważniejszych wyścigach Grand Prix było zaszczycane tytułem Grand Prix Europy i wymienieni są zdobywcy tego tytułu. W latach 1931-1939 wyścigi Grand Prix Europy nie odbywały się, ale ogłaszane były mistrzostwa Europy zawodników.

Od roku 1950 wszystko jest już sprecyzowane. W poszczególnych wyścigach Grand Prix punktowanych jest pierwszych pięć miejsc. Mistrzem świata zostaje zawodnik, który uzyska najwięcej punktów. Do 1959 roku zawodnicy w zależności od miejsca dostawali 8, 6, 4, 3 i 2 punkty. Jeden punkt był doliczany za najszybsze okrążenie. W 1960 roku również szóste miejsce było premiowane jednym punktem. Od 1961 roku za pierwsze miejsce zawodnik otrzymuje 9 punktów.