PEUGEOT – rok 1916

PEUGEOT – rok 1916

SA des Automobiles et Cycles Peugeot, Audincourt, Francja.

Podczas I wojny światowej w Ameryce najpopularniejsze były wyścigi na torach zamkniętych, a zwłaszcza wyścig o puchar Vanderbilta organizowany już od 1904 roku, oraz zawody na sztucznych torach owalnych, typu „Indianapolis”. Oprócz tego odbywało się wiele innych wyścigów, np. „Astor Cup”, „300 mile race”, „100 mile race” itp. Bardzo liberalne przepisy umożliwiały start na prawie wszystkich tego typu imprezach kierowcom prowadzącym jeden i ten sam pojazd. Prawdziwą gwiazdą wśród zawodników był w tym czasie Włoch Dario Resta, który w latach 1915-1916 wygrał prawie wszystkie wyścigi jadąc samochodem Peugeot. W 1915 roku zwyciężył pięciokrotnie (GP USA, Vanderbilt Cup w Santa Monica i Chicago, 300 mil w Cincinnatti, 100 mil w Sheepshead Bay) a raz zajął drugie miejsce (500 mil Indianapolis). Do sukcesów tych przyczynił się także zwycięski samochód Peugeot, który w następnym roku, prowadzony przez różnych zawodników, znów wygrał wszystkie wspomniane wyścigi. W zawodach Grand Prix USA w 1916 roku zwyciężył Peugeot prowadzony przez Amerykanina Howarda Wilcoxa.

PEUGEOT – rok 1916
SA des Automobiles et Cycles Peugeot, Audincourt, Francja.

Zwycięski samochód był właściwie modelem z 1914 roku. Pojemność silnika wynosiła tylko 4400 cm3 (średnica cylindra 92 mm, skok tłoka 169 mm), ponieważ przepisy na ten rok ograniczały pojemność skokową do 4916 cm3. Czterocylindrowy chłodzony wodą silnik osiągał moc 82,4 kW (112 KM) przy 2800 obr/min. Sferyczna komora spalania każdego z cylindrów miała dwa zawory ssące sterowane przez dwa wały krzywkowe w głowicy. Stalowa rama miała sztywne mosty zawieszone na półeliptycznych resorach piórowych. Peugeot miał na wszystkich czterech kołach typu Rudge-Whitworth hamulce bębnowe o jednakowych wymiarach z przodu i z tyłu. Osiągał maksymalną prędkość 180 km/h. Rozwijanie tej prędkości było możliwe dzięki aerodynamicznej karoserii z zaostrzoną częścią tylną, pod którą ukryty był dość duży zbiornik paliwa oraz dwa koła zapasowe. Siedzenie mechanika przesunięte było nieco w tył w porównaniu z siedzeniem kierowcy. Howard Wilcox zwycięsko prowadził ten model Peugeota w pierwszym powojennym wyścigu 500 mil Indianapolis w 1919 roku.