FIAT 806 – rok 1927

FIAT 806 – rok 1927

Fiat SpA, Turyn, Włochy.

Zgodnie z obowiązującą formułą samochodów Grand Prix ograniczającą pojemność silnika do 1500 cm3 dział wyścigowy firmy FIAT przygotował nowy model oznaczony symbolem „806 Corsa”. Ciekawostką był tutaj przede wszystkim silnik. Był to silnik dwunastocylindrowy złożony z dwóch położonych koło siebie rzędowych sześciocylindrów. Przy średnicy cylindra 50 mm i skoku tłoka 63 mm osiągnięto pojemność całkowitą 1484 cm3. Rozrząd zaworowy OHC rozwiązany był za pomocą trzech wałów krzywkowych w głowicy cylindrów napędzanych przez wał korbowy za pośrednictwem kół zębatych. Dwa kompresory Roots tłoczyły zasysane powietrze do gaźników. Sam silnik miał masę 173 kg i osiągał moc 137,6 kW (187 KM) przy 8500 obr/min. Silnik chłodzony wodą miał ciśnieniowe smarowanie obiegowe. Napęd przenoszony był na most tylny poprzez wielotarczowe sprzęgło i czterobiegową skrzynię biegów. Dźwignia zmiany biegów była już umieszczona wewnątrz, przy kierowcy. Obydwa sztywne mosty były zawieszone na podłużnych resorach piórowych i amortyzowane mechanicznymi dźwigniowymi amortyzatorami ciernymi. Mechaniczny serwohamulec nożny działał na wszystkie koła. Hamulec ręczny działał tylko na koła tylnego mostu. Stalowa rama podwozia miała między mostami rozstaw 2400 mm. Prześwit poprzeczny wynosił 140 mm.

FIAT 806 – rok 1927
Fiat SpA, Turyn, Włochy.

Model Fiat 806 Corsa był właściwie pierwszym jednomiejscowym samochodem wyścigowym, a więc monoposto w całym tego słowa znaczeniu, startującym w europejskim wyścigu Grand Prix. Z niewielką masą — 700 kg — osiągał prędkość maksymalną około 240 km/h. Niestety, był to równocześnie ostatni Fiat wyprodukowany na wyścigi Grand Prix. Mówiono, że model ten powstał bez oficjalnego pozwolenia kierownictwa firmy, a dyrektor naczelny Agnelli dowiedział się o fakcie dopiero po zwycięstwie samochodu w Grand Prix Mediolanu na torze w Monzie, gdzie prowadził go Piętro Bordino. Samochód ten nie był do końca dopracowany przez konstruktora Vaglientiego, zwłaszcza chłodzenie i smarowanie silnika wymagało udoskonalenia.

Rosnące koszty badań i powstawanie coraz większej liczby nowych samochodów wyścigowych innych firm zniechęciły FIAT-a do dalszego udziału w wyścigach. Firma ta na zawsze już zniknęła z torów Grand Prix.